ابیاتی دیگر از مرحوم آقاسی
مـــرغ دل یــک بال دارد دو هــــوا گــه مـــــــدینه میرود گـــه نینــــوا
این اسیر بند قاف و شین و عین گاه میگوید حسن گاهی حسین
می‌پــــــــــرد گاهی ز گلزار بقیع می‌نشیند پشت دیــــــــوار بقیع
می‌نهد سربرسر زانـــوی دیــــن اشک ریزان در غم بانــــــوی دین
عرضه میدارد که ای شهر رسول در کجـــــــــــا مخفی بود قبر بتول
از تمام نخــــــــــــــلها پرسیده‌ام آری اما پاسخـــــــــی نشنیده‌ام
یا امـــــــیرالمومنین روحی فداک آسمــــان را دفن کردی زیر خاک
آه را در دل نهـــــــــان کردی چرا؟ ماه را در گل نهـــــان کردی چرا؟
یا علی جان‌تربت‌زهرا کجاست؟ یادگار غربت زهـــــــرا کجاست؟
تا ز نــــورش دیده را روشن کنـم بر مزارش شعلـــــه‌ها برتن کنم
آه ازآن ساعت که آتش در گرفت جام را از ساقی کوثـــــــر گرفت
یاد پهلویش نــــمازم را شکست فرصت راز ونیــــازم را شکست
آه زهــــــــــــــــرا تا ابد جاری بود دست مــــــولا تشنه یاری بود
شادی روح مرحوم آقاسی صلوات
بیاد آقاسی
انالله وانا الیه راجعون
آقاسی هم رفت. خدایش بیامرزد.
این قطره را که از دریای اشعار ایشان بود تقدیم می کنم به شما:
نمایان شد ز خط آتش و دود که جرم فاطمه حب علی بود
و دعا میکنیم به شیوه او:
ای ناز تو بهترین سرآغاز چشمی به نیاز ما بیانداز
یک جرعه نگر نماز مارا پر کن قدح نیاز ما را
چشم تو شرابخانه ماست این مستی و می بهانه ماست
و به قول که همیشه در ابتدای سخن شیرینش می گفت:
« اعوذ بالله من نفسی »
صداشو اینجا بشنویم
